Η θεραπεία στοχεύει στην καταπολέμηση της φλεγμονής, στην ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο, στη διατήρηση της κινητικότητας και λειτουργικότητας των αρθρώσεων και στην αποφυγή των παραμορφώσεων τους. Το πρόγραμμα αποκατάστασης αρχίζει με τα λιγότερο επιθετικά μέτρα και προχωρεί σε περισσότερο δραστικές παρεμβάσεις εαν αυτό καταστεί αναγκαίο. Η πρώτη και βασική προσέγγιση είναι η ανάπαυση των αρθρώσεων, η οποία μπορεί να γίνει με την χρήση ναρθηκών για την ακινητοποίηση τους. Χρειάζεται όμως ήπια κινητοποίηση για να αποφευχθεί η δυσκαμψία και να διατηρηθεί η ελαστικότητα και η δύναμη των μαλακών μορίων. Στις παροξυσμικές φάσεις εφαρμόζεται κυρίως κρυοθεραπεία με σκοπό τη μείωση της φλεγμονής και την αναλγησία, ενώ στην χρόνια φάση μπορεί να χρησιμοποιηθεί η θερμοθεραπεία.
Παράλληλα με την φαρμακευτική αγωγή, η άσκηση παίζει ενα πολύ σημαντικό ρόλο στην εξελικτική πορεία της νόσου. Πραγματοποιούνται ασκήσεις αερόβιου τύπου ( ποδήλατο, υδροθεραπεία ) και ασκήσεις ενδυνάμωσης, κινητικότητας και χαλάρωσης. Η εκτέλεση ασκήσεων σε θερμαινόμενη πισίνα, έχει αποδειχθεί σύμφωνα με έρευνες άκρως ευεργετική για ασθενείς που πάσχουν από ΡΑ. Πιο συγκεκριμένα οι ασθενείς που έκαναν υδροθεραπεία συγκριτικά με τους υπόλοιπους που ακολουθούσαν άλλες μεθόδους αποκατάστασης, παρουσίασαν σημαντικά μεγαλύτερη βελτίωση στην αρθρική ευαισθησία, στο εύρος κίνησης, καθώς και στην φυσιολογική και ψυχολογική κατάσταση τους.
Η άσκηση ανεξάρτητα από το είδος της, επηρεάζει θετικά τις φυσικές και λειτουργικές παραμέτρους, τη συμπτωματολογία και τη δραστηριότητα της ΡΑ. Επομένως οι ασθενείς, είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετηθούν και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.
Πηγή: Θέματα Φυσικοθεραπείας-Τόμος 3- Τεύχος 6-Σεπτέμβριος 2005
